بــه نـام آن خداونــدی که جــان داد بـه انســان قدرت درک و بیان داد همین هفته که بهـداشت وروانست که بحث کودک و پیرو جوان است بیــا روح و روانــی شــاد ســازیــم پــریشانــی ز غــم آزاد ســازیــــم بیــا تــا عـلـم و دانش پیشه سـازیم بــرای دردهــا انــدیشــه ســازیــم هــمـه از اسـترس بـیـزار بـاشــیـم عــلاج درد هر بــیـمـار بــاشـیـــم بـیـا بــا سعی و بــا هــوش و اراده شویم همچون پــزشـک خانــواده بـــه آن افــسرده یـکجــا نـشـســته که او از زنده بودن گشته خسته بــه گفتــارش همه دقــت نماییــــم تــمــام فکــر او مثـبـت نمــاییـــم نــگــردد نــا امـیــدو زار دلســــرد بـــه آغــوش مـحبــت بــاز گــردد